2 februari 2014: Laleh mag uit logeren
Vandaag hebben we Laleh naar Oss gebracht. Ze mag een paar daagjes gaan logeren bij Charmeur van de Karwendel.
’s Avonds krijgen we al een telefoontje dat ze elkaar erg aardig vinden en een dag later krijgen we een mooie foto van het stel opgestuurd.
23 februari 2014: Laleh drie weken zwanger
We wisten het eigenlijk al na een week, gezien haar gedrag, maar nu is het officieel. Laleh is zwanger. Haar tepeltjes beginnen mooi roze te kleuren en je ziet haar buikje al een beetje dikker worden.
Nadeel is wel, dat het veranderen van haar hormonen huishouding het nadelige gevolg heeft, dat ze behoorlijk chagrijnig is tegen haar dochter Shanna. Blazen en af en toe deelt ze zelfs een tik uit. Arme Shanna. Hopelijk blijft dit niet zo.
23 maart 2014: Laleh zeven weken zwanger
Zeven weken zwanger. De vraag rijst hoeveel kittens ze draagt. Ze heeft een behoorlijke buik, groter dan in dezelfde periode van haar vorige zwangerschap. Ze begint al echte nesteldrang te krijgen. Zet je een lade open, dan zal ze deze wel even inspecteren. Haar gedrag naar Shanna toe wisselt een beetje, maar meestal is ze wel lief tegen haar. In andere gevallen moppert ze naar haar en een ander uiterste is dat ze haar loopt te betuttelen…. ach ja, zwangere “vrouwen”, heh… 🙂
11 en 12 april 2014: Bevalling
Laleh is eindelijk bevallen. Na een heftige bevalling heeft ze drie gezonde kittens, twee katertjes Rico (volledige naam Ricardo, sterk en krachtig) en Niño (klein jongetje) en een poesje Mili (volledige naam Milagro, mirakel/wonder).
Gistermiddag (11 april) begonnen Laleh haar weeën. Om 19.10 uur werd het eerste kitten, in stuitligging, helaas dood geboren. Het was een katertje van 72 gram. Om 19.15 uur was het tweede katertje, weer in stuitligging, gezond geboren. Hij woog slechts 77 gram. Om 19.38 het derde katertje, weer een stuitligging, slechts 54 gram in gewicht. Toen even een rustperiode, om 21.21 uur gevolgd met een kop geboorte. Helaas is dit poesje, 63 gram, ook dood geboren. Omdat de tongetjes van beide dood geboren kittens wit waren, wisten we dat ze al een tijdje dood waren. Waarschijnlijk als gevolg van een ruzie eerder deze week tussen Laleh en Feline.
Bij het voelen, hadden we de indruk dat er nog een kitten in zat en jawel, niet lang erna bewees deze zich met een flinke schop. Laleh had inmiddels geen weeën meer, dus hebben we de dierenarts gebeld. Hij heeft haar pyton, een vitaminepreparaat en calcium gegeven. Dit zou haar weer op weg moeten helpen, maar een uur later waren de weeën nog zo zwak dat we hem weer gebeld hebben. Vervolgens in de auto gesprongen en naar de praktijk in Schijndel gereden. Met een echo stelde Harry, de dierenarts, vast dat er nog een levend kitten aanwezig was en werd tot een spoed keizersnede besloten. Omdat hij alleen was, heeft Ria zo goed en kwaad als het ging voor DA-assistente opgetreden. Het was nog wel even schrikken, want Laleh had de nageboorten van de eerdere kittens opgegeven en de narcose zorgde ervoor dat ze ging braken. Ze lag op dat moment al op haar rug op de operatietafel, gelukkig nog niet vastgebonden, en Ria was bij haar, dus die heeft haar snel op haar zij gedraaid, zodat ze niet in haar eigen braaksel kon stikken. Met de keizersnede is het laatste poesje gezond en wel om 1.06 uur (inmiddels 12 april), gezond en wel met een gewicht van 71 gram geboren. Nadat Laleh en de kittens weer een beetje bij positieven waren, zijn we met het gezinnetje naar huis gegaan. Maar na een half uur vonden we Laleh nog zo apatisch dat we besloten om Harry weer te bellen en dus weer naar Schijndel te rijden. Hij heeft haar nog wat extra anti-narcoticum gegeven en daarna zag je haar wat beter opknappen. Toen we weer thuis kwamen was het inmiddels 3.15 uur en voordat alles was opgeruimd, kittens aangelegd, Laleh nog even in de gaten gehouden, was het 4.45 uur voordat we zelf ons nestje indoken. Wat een dag!!!
Vanmorgen om 8.30 uur toch even bij mams en haar kids gecheckt en alles was in orde. Ze lagen lekker warm aan moeders tit en mams lag moe, maar voldaan te genieten van haar kroost.
Eind goed, al goed!!!
Zaterdag 19 april 2014
Een week oud. Rico en Mili zijn inmiddels al ruim in gewicht verdubbeld. Niño nog net niet, maar groeit ontzettend goed en we hoeven hem niet bij te flessen. Laleh is een fantastische moeder. Ze gunt zichzelf de tijd niet om te eten, dus geven we haar een paar keer per dagen eten in de doos, zodat ze dit kan oppeuzelen terwijl de kittens gewoon bij haar blijven drinken.
Bij de controle afgelopen maandag bleek dat de wond van Laleh mogelijk een beetje ontstoken was, dus hebben we voor de zekerheid wat antibiotica zalf meegenomen, dat we een paar keer per dag moeten toedienen. Ook moeten we haar temperatuur een paar keer per dag opnemen, maar die is al dagen normaal, dus stoppen we daarmee.
Vandaag hebben Rico en Niño een oogje open. Snel hoor! Mili heeft wel traantjes, maar nog geen open oogjes. Dat zal wel snel volgen.
Rico
Niño
Mili
Oma Blue Tess ligt ook regelmatig bij haar dochter en kleinkinderen en is een echte oppas-oma. Als Laleh even iets gaan drinken, zorgt oma voor de kleintjes. Ze wast ze van kop tot teen en biedt haar warme buik aan, zodat haar oogappeltjes het niet koud krijgen. Ook Laleh krijgt regelmatig een goede wasbeurt van haar, want alles en iedereen moet er tiptop uitzien.
Zaterdag 26 april 2014
Het gaat uitstekend met Laleh en de kittens. Afgelopen week zijn de hechtingen bij Laleh verwijderd en alles zag er goed uit. We hadden de kittens meegenomen en dat werd door zowel de dierenarts als de assistentes erg gewaardeerd.
Ons buurmeisje Chiara kwam afgelopen woensdag weer even bij de kittens kijken en nadat ze haar handjes goed had ontsmet, mocht ze even met ze kroelen.
De dagelijkse kroelsessie, na het wegen, begint zijn vruchten al af te werpen. Ze vinden het prima om opgepakt en gekroeld te worden. Ook Laleh heeft hier geen moeite mee.
Niño
Oma Blue Tess vervult haar rol als oppas-oma nog altijd met veel plezier en grote halfzus Shanna heeft inmiddels ook kennis gemaakt met haar halfbroertjes en halfzusje.
Shanna op kraambezoek
Over de kleuren hebben we nog steeds twijfels, we verwachten dat de Rico en Niño blue point zijn en Mili misschien een lilac point. Over een paar weekjes weten we dit zeker.
Afgelopen dagen heb ik aan deze nieuwe website gewerkt. Op de oude site konden we niet genoeg meer kwijt, dus werd het tijd voor iets nieuws. Uiteraard moet hier nog veel aangevuld worden, maar het begin is er.
Zaterdag 3 mei 2014
Drie weken oud. Het gaat snel en de kittens groeien goed. Inmiddels beginnen de karaktertjes al een beetje duidelijk te worden.
Rico is letterlijk de sterkste van het stel. Hij is het zwaarst en laat duidelijk weten wanneer hij weer eens even uit de bench wil en rond wil lopen. Hij zit dan hartstochtelijk te “pieuwen” en kijkt je met zijn grote kraaloogjes smekend aan. Hij rolt zich continu op zijn rug om gekroeld te worden. Vindt hij heerlijk! En dan natuurlijk “kitten five” (high five met een kitten… LOL)… 🙂
Rico
Niño doet zijn naam ook eer aan. Hij is een echte kleine jongen. Foto’s van hem maken vindt hij maar niets. Dan draai hij meteen weg. Hij lijkt daardoor soms wel een divo in plaats van een niño. Ook is hij de stilste van het stel, maar geniet van de kroeltjes die hij krijgt. Als hij zit en je aait hem, gaat zijn kopje steeds verder de hoogte in… hij wil hier geen momentje van missen. Ondanks dat hij de kleinste is, laat hij zich niet “ondersneeuwen” door zijn grote broer en zus.
Niño
Mili is heel rustig en zachtaardig. Ze heeft de wolligste vacht van de drie en vindt het heerlijk als je met haar kroelt. Ze is een echte beauty met een heel mooie typering.
Mili
Laleh is zo toegewijd aan haar kindjes dat ze er stramme spieren van heeft en loopt te “hinken” als ze even haar pootjes wil strekken. Ze ligt continu bij de kleintjes en gunt zich amper een pauze. Ze zijn dan ook “suikerschoon”. Je vindt echt geen poepje of plasje op het dekje en de kittens worden meteen onder handen genomen als we even met ze hebben gekroeld.
Over de kleuren hebben we nog steeds geen zekerheid. Hopelijk wordt dit snel duidelijk. Momenteel denken we Rico: blue point, Niño: seal of chocolat point en Mili: blue of lilac point.
Zaterdag 10 mei 2014
Vier weken oud en al echte mini-katjes.
Rico was de eerste, zoals wel te verwachten was, die uit de doos klom. Precies tijdens Ria haar lunchpauze, dus kon het meteen op de gevoelige plaat worden vastgelegd.
Rico
Mili haar karakter wordt steeds duidelijker. Een dromertje dat de kat uit de boom kijkt en dan toeslaat. Het is dat we de doos op de dag dat Rico er uit klom hebben weggehaald, anders was ze de dag erop ook uitgeklommen. Ze hing al aan de rand.
Mili
Omdat alle tandjes door zijn, zijn we begonnen met tartaar voeren. Rico had het al snel door, Mili eet goed, als je het haar maar voor houdt, maar Niño vindt het zijn smaakje niet, dus die moet nog wat geholpen worden. Als gevolg van het eten van vlees, staat nu ook het kittenbakje sinds woensdag in de bench en jawel, de volgende ochtend lagen er al een paar plasjes in.
Niño
Niño en Mili
Rico doet niets liever dan door de kamer lopen. Hij zit hartstochtelijk te blèren om uit de bench te mogen. Eenmaal eruit racet hij door de kamer, met Laleh in zijn kielzog.
Niño vond het in eerste instantie een beetje eng om uit de bench te lopen en toen hij zijn grote “oudoom” Banjer tegenkwam, blies hij daar zo hard tegen dat hij omrolde, waarvan acte op video.
Niño
Mili was in het begin ook een beetje bang en bleef bij de bench zitten trillen, maar na een paar keer “buiten” geweest te zijn, vindt ze het nu fantastisch en wil er ook graag uit.
Mili
’s Avonds hebben we nog even een kroelmomentje met de kleintjes op de bank. We leggen een handdoek op de bank en het grut tussen ons in. Heerlijk kroelen, waar mams ook graag even bij komt liggen. Wat is een kittenleven toch heerlijk!!
Rico en Laleh
Zaterdag 17 mei 2014
De kittens zijn nu vijf weken oud en groeien als kool.
Rico
Een paar keer per dag hebben ze een speelkwartiertje buiten de bench. Het verkennen van de kamer is een lust. “Oh, wat is dat voor een groot harig monster (het kleed), daar durven we niet op.” Een paar dagen later, echter, is dit monster geen probleem meer en rennen ze er vrolijk op los. De speelring is wel interessant, maar ze begrijpen de functie toch nog niet goed, dus verliezen ze snel de aandacht voor het flikkerende balletje en gaan verder op onderzoek uit. “Dat rode ding, wat is dat? Maar dat is leuk… daar kunnen we ons in verstoppen en spelen en het ritselt en… oh, een rammelend dingetje? Leuk!”
Dat rode ding is eng!
Dit rare ding snappen we nog niet
Niño
Mili
Daarna is het weer even “plasje doen en middagdutje”, voordat ze weer moeten eten en spelen.
Even rusten na het speelkwartiertje
En ’s avonds nog even kroelen op de bank. Dat blijft een lust om mee te maken. Wat ook heel gezellig is: het zijn drie “rugliggertjes”. Alle drie rollen ze direct op hun rug als je ze ook maar een beetje aan hun zijde aanraakt. En zo brengen we vele uren kroelend en spelend met het grut door.
Avond kroelsessie op de bank
Rico
Mama Laleh is nog steeds heel waaks en Bangles en Feline hoeven zich niet te tonen of ze krijgen een knip- en scheerbeurt van haar. Gelukkig is het niet meer zo erg als in het begin, maar ze gaan toch nog steeds met veel respect en voorzichtigheid in een grote boog om haar heen.
Rob met Mili
Zaterdag 24 mei 2014
Zes weken oud.
Omdat de kittens de grote kattenbak inmiddels goed gebruiken, wordt de bench maar weer eens verbouwd. Het kleine kattenbakje eruit en opnieuw indelen.
Een paar dagen later ontdekt Mili de trap en hebben haar broertjes het nakijken als ze snel naar boven klimt. Het duurt nog een aantal dagen voordat de jongens haar volgen.
Ook het huisje van de krabpaal wordt als eerste door haar ontdekt. Niño is de eerste die op de bank klautert. Trots als hij is komt hij zich bij Ria melden voor een kroeltje. Rico imiteert zijn broertje een dag later ook en nestelt zich triomfantelijk bij Rob op schoot, waar hij vervolgens in slaap valt.
Mili
Rico en Niño
Wat en mooie tijd, ze ravotten, spelen, rennen en vallen spontaan op allerlei plekjes in slaap. We proberen dat voor te zijn door ze in de bench te leggen voordat ze in slaap sukkelen, zodat ze even hun momentjes van rust krijgen.
Niño met overgrootvader Bangles
Rico
Laleh en Mili
Zaterdag 31 mei 2014
En zo komen we alweer toe aan week zeven. Deze week was mama Laleh de “weg kwijt”. Omdat de kleintjes wat zelfstandiger worden en niet de hele tijd rond haar heen hangen, begint ze met allerlei speeltjes te slepen, in de bench, uit de bench en loopt er al mekkerend mee de kamer rond. Koddig!!
De bovenverdieping is nu bij alle drie de kittens bekend terrein en je vindt ze er regelmatig in het hangmandje (aan de verwarming), op de krabpaal en gewoon drinkend van de waterfontein. Ook de badkamer wordt onderworpen aan een onderzoek. Ook leuk: in slaap vallen op de trap, ieder op zijn/haar eigen trede.
Mili met Feline
Slapend op de trap, ieder op een eigen trede
Ook zijn de eerste stapjes buiten gezet, nog niet zo ver weg van de veiligheid van binnen, maar toch al een beetje bij de deur aan het scharrelen en stoeien met de lamellen van de hor.
De ballenbaan is inmiddels ook een begrip. Ze snappen nu dat ze zelf het lampje in werking kunnen stellen door er tegenaan te tikken.
Hoog tijd dus om Rico en Niño aan te melden bij Kitten te Koop, waarvan akte.
Niño
Rico
Martin en Ria Greijmans zijn, ook namens papa Charmeur, op kraambezoek geweest en brachten onder andere een prachtig kittenkrabpaalje mee. Daar weten Rico, Niño en Mili wel raad mee! De kleur van Mili is door hen bekeken en ze is nu definitief een lilac point. Had ik trouwens al vermeld dat Mili bij ons blijft wonen? Nou, voor het geval dit niet zo was, bij deze dan. Dit lieve “meisje” blijft hier wonen en we hopen over een paar jaartjes een mooi nestje met haar te krijgen!!
Mili
Rico
Rico en Niño
Mili
Zaterdag 7 juni 2014
Acht weken oud en ondeugend!!! De tuin heeft inmiddels geen geheim meer.
Laleh, Rico, Niño en Mili
Ze rennen buiten, klimmen in de Japanse Esdoorn (is niet zo hoog) en spelen met van alles wat ze tegenkomen, maar…. als er ineens een vreemd geluid is, vliegen ze naar binnen, naar de veilige haven.
Eten op de tuintafel
Het is bijna onmogelijk om ze nog in de bench te houden, zelfs het rustmomentje kun je vergeten. Ze beginnen hun eigen slaapritme te krijgen, dus als de ene slaapt is de ander actief, dus…. dan wordt het moeilijk om een rustmomentje in te lassen.
Ze gaan netjes zelf naar de kattenbak en als ze honger hebben, gaan ze een hapje eten in de bench.
Rico en Niño
De krabpaal is door de hele familie in bezit genomen. Hier spelen ze, drinken ze bij mama en slapen ze, afwisselend in het hokje of op een plateau.
Mili en Niño
Rico en Mili
Mili
Laleh en Niño
Niño weet inmiddels dat hij op 12 juli naar Krimpen aan de IJssel mag verhuizen. Hij krijgt daar drie vriendinnetjes om mee te spelen. Zoals bekend blijft Mili bij ons wonen.
Niño
Niño
Tja, en dan blijft Rico over. Hij is nog op zoek naar een plekje waar men een gouden mandje voor hem wil neerzetten.
Rico
Rico
Rico
Rico
Zaterdag 14 juni 2014
Week negen. De bench wordt ingeklapt en de kittens verhuizen naar boven, naar de kattenkamer. De eerste dagen moeten we ze echt op de trap zetten en het beruchte “alle katten verzamelen” een aantal keren herhalen, zodat ze een en ander aan elkaar linken. De rest van de katten is dan allang boven. Na enkele dagen is te zien dat ze het beginnen te begrijpen en hobbelen ze zelf de trap op.
In de kattenkamer krijgen ze de bovenste etage van de bench-flat. Samen met Laleh brengen ze daarin de nacht door en een aantal keren per dag brengen we ze naar boven, de bench in, zodat ze kunnen eten, drinken en even rusten.
Niño is en blijft een clowntje. Hij neemt de meest onmogelijke poses aan om bij mams te drinken.
Niño
Mili is een echt meid, maar wel eentje met pit. Ze laat zich niet op de kop zitten door haar broertjes. Heeft ze een papiertje, nou, pak het dan maar niet af als broer zijnde, want al grommend verdedigt ze haar “prooi”.
Mili
Rico heeft nog altijd geen nieuw personeel gevonden. Omdat we als beleidsregel hebben dat we niet meer dan 1,5 uur willen rijden om hem weg te brengen, vallen er een aantal belangstellenden af. Wel jammer, vooral omdat het zo’n leuk ventje is en we hem een goed thuis gunnen.
Rico
Zaterdag 21 juni 2014
Tien weken oud en voor het eerst bewust kennis gemaakt met de “onder de staart kijk mevrouw” of anders gezegd, de dierenarts. Het was namelijk tijd voor hun eerste entingen. Met zijn allen in een reismandje. In de auto gaven ze geen kik, dus waren ze waarschijnlijk onder de indruk. In de wachtkamer zaten ze stil achter in hun reismandje, tot een vrij jonge hond enthousiast naar de reismand sprong om kennis te maken. Rico en Niño bleven hier enigszins onder de indruk rustig bij zitten, maar dat kleine zusje van hun, Mili, vond het maar niets en begon fel tegen de hond te blazen en “spugen”. Een echte meid, die je niet zonder handschoentjes aan kunt pakken op zo’n moment.
Lekker “titten” bij mama
Mili
Rico
Rico, Niño en Mili
Blue Tess, Ushi, Mili, Laleh, Rico, Niño en Shanna, gezellig op de trap
Mili en Niño
Mili en Niño
In de behandelkamer wilde geen van de drie als eerste de bench uit, dus hebben we Mili maar als eerste gepakt. Ze gedroeg zich keurig tijdens haar medisch onderzoek en ze was zo stoer dat ze zelfs geen snoepje wilde toen ze haar prikje kreeg. Toen was Niño aan de beurt. Oh, wat was hij zenuwachtig toen de “onder de staart kijk mevrouw” hem onderzocht. Zijn hartje ging zo te keer, dat ze moeite had om dit goed te beluisteren. Het prikje vond hij niet zo leuk, maar hij doorstond het goed. Als laatste was Rico aan de beurt. Hij was wat rustiger dan Niño, maar wilde wel laten voelen hoe groot en sterk hij was voordat Nicole hem kon onderzoeken. Ook hij doorstond zijn prikje goed. We zijn benieuwd of ze zich dit bezoekje herinneren als we over een paar weekjes weer die kant uit gaan.
Niño
Mili
Rico
Rico
Verder gaat alles ontzettend goed. Ze weten de weg naar boven goed te vinden, alhoewel we er een luilakje bij hadden, die 2x een drolletje in de kamer heeft gelegd. Meteen een “trigger” voor ons om ze iets vaker naar boven te brengen, want dit gedrag mag niet getolereerd worden. Na die 2x is het ook niet meer voorgekomen, dus hebben we het weer onder controle.
Mili en Rico
Rico
Rico, Niño en Mili
Zaterdag 28 juni 2014
De elfde week begint fantastisch. Zondag krijgen we bezoek voor Rico…. hij heeft zijn gouden mandje gevonden en mag op 12 juli naar Gouda verhuizen, waar hij erg verwend zal worden.
Rico
Rico
De kittens groeien als kool en zijn allemaal al meer dan een kilo in gewicht. Ze ravotten, vechten een dobbertje met elkaar, zijn ondeugend, maar komen ook spontaan bij ons kroelen.
Rico, Niño en Mili
Alle drie hebben ze hun spinmotortje gevonden, maar kampioen daarin is toch echt Niño. Je hoeft hem maar aan te kijken en de motor gaat aan. Hij is een echt clowntje, zo grappig in zijn bewegingen en maniertjes, dat je altijd om hem moet lachen. Mili is een lief poppetje, een echte meid, want als ze niet wil kroelen, doet ze het niet, maar als ze wil kroelen, kroelt ze ook echt. Ze gaat ook uit zichzelf bij Rob op schoot liggen slapen. Rico is een leuk kaboutertje, gekke bekken trekken als hij weer eens vindt dat hij niet uit de bench kan springen, om vervolgens, als je even niet kijkt, toch te springen.
Rico en Niño
Niño
Niño
Niño
Laleh en Mili
Mili
Mili
Oh, de jongens hebben de iPad ontdekt. Ik heb ze een paar een kattenspelletje laten zien en Blue Tess heeft ze voorgedaan wat de bedoeling is en nu komen ze, met name Niño, maar Rico ook wel, regelmatig kijken als ik of Rob een iPad op schoot hebben of het muisje er is… echt geweldig!!!
Rico en Niño: muisjes vangen op de iPad
Laleh en haar kids
Zaterdag 5 juli 2014
Week 12 staat in het teken van het avontuur. Omdat het de hele week mooi weer is, spelen Rico, Niño en Mili lekker in de tuin.
Niño
Niño
Ushi is hier niet zo blij mee, want er vindt een invasie plaats en ze wordt uit haar favoriete “burcht” in de conifeer gejaagd. Deze wordt triomfantelijk door het trio in beslag genomen en gebruikt als klimrek.
Rico
Rico
Mili
Niño
Als ze honger of dorst krijgen, tackelen ze mams even voor een “drankje”.
Laleh, Rico, Niño en Mili
’s Avonds is het goed rusten op alle heerlijke plekjes, maar nog altijd zijn de krabpaal, de “Zooplus” mandjes en Rob favoriet.
Niño en MIli
Mili
Niño
Mili
Rico
Rico, Niño en Mili
Rico en Mili
Niño
Inmiddels is Laleh ook weer tot rust gekomen en mogen Bangles en Feline in de buurt van de kittens komen, zonder dat ze door haar “geknipt en geschoren” worden.
Laleh, Rico, Niño, Mili en Feline
Zaterdag 12 juli 2014
En zo komen we alweer aan de laatste week, week 13. De tijd is omgevlogen en er is veel gebeurd deze laatste week. Daarom ook een uitgebreid verhaal van dit laatste avontuur.
Rico, Niño en Mili
Niño
Mili
Rico, Niño en Mili bij Rob op schoot
Niño
Rico
Van linksboven naar rechtsvoor: Bangles, Laleh, Blue Tess, Ushi, Niño, Mili, Rico en Shanna
Mama’s melk is toch nog altijd een favoriet drankje
Als eerste was het weer tijd voor de “onder-de-staart-kijk-mevrouw”. Niño was als eerste aan de beurt en toen Saskia zijn hartje wilde luisteren ging het “spinmotortje” zo hard aan dat ze moeite had om iets te horen. Gelukkig lukte het toch en na zijn prikje mocht hij weer in het reismandje. Mili onderging alles rustig en zelfs bij het zetten van de chip, met die dikke naald, gaf ze geen kik. Rico was niet van plan om uit het reismandje te komen en zette zijn achterpoten tegen de voorkant, zodat hij er niet uit kon, dacht hij. Met wat extra aandacht lukte het natuurlijk toch en ook hij kreeg zijn laatste enting en check- up. Alle drie met vlag en wimpel geslaagd voor hun medische test!!
Niño en Mili
Rico
Rico
Niño en Mili
Rico, Niño en Mili
Er gaat niets boven mama’s melkbar
Woensdag was het “nagelknipdag”. Ook dat moet op zijn tijd gebeuren. Niño was als eerste aan de beurt en vond het maar niets. Hij moest echt af en toe even in zijn nekvel worden gepakt om rustig te worden, zodat er weer een paar nageltjes geknipt konden worden. Wat er daarna gebeurde was echt geweldig. Hij ging op het kussen zitten, duwde continu zijn kopje tegen mijn hand en spinde er lustig op los. Tja, probeer dan maar eens geen ongelukjes te veroorzaken, want natuurlijk deed hij dat het liefst als ik het schaartje al op een van de nageltjes van een kat had staan, zodat je niets meer ziet. Boos worden kun je niet op hem, dus maar rustig even opzij geduwd, zodat er weer een nageltje geknipt kon worden. Het mooiste was nog zijn positieve invloed op de andere katten. De grootste angsthazen en tegenstanders van het nagels knippen werden door zijn gespin rustig en ondergingen de knipbeurt zonder mokken. En dan is het ineens zaterdag 12 juli, de dag dat ze 13 weekjes oud zijn. Een dag van afscheid van twee geweldige mannetjes. Eerst nog even wegen (Rico: 1922 gram, Niño: 1765 gram en Mili: 1610 gram), dan op weg naar Jolanda en Richard in Krimpen a/d IJssel en daarna door naar Martine en Stefan in Gouda.
Mili
Niño
Rico
Rico en Niño
Bij Jolanda en Richard aangekomen mochten ze allebei uit de reismand en hebben we ze gauw, boven, op de kattenbak gezet. Vandaar uit konden ze het huis gaan verkennen. Rico, misschien wetende dat dit een tussenstation was, bleef bescheiden wat op de achtergrond. Niño ging meteen op onderzoek uit en was zelfs niet echt onder de indruk van zijn nieuwe vriendinnetjes, die wat op afstand naar deze vreemdeling keken. Al snel liep Niño zowel achter Richard als Jolanda aan, alsof hij door had dat hij daar bij hoorde. Geweldig. Hij is in een compleet kattenparadijs terecht gekomen, zoveel speeltjes, krabtonnen, krabpalen en mandjes heeft hij hier nog nooit gezien. Af en toe kwam hij ons nog even een kroeltje geven en ging even tussen Rob en mij in liggen, alvorens weer volop aan het spelen te gaan. We hebben hem met een gerust hart daar achtergelaten.
Rico en Niño
Een leuk autotochtje volgde voor Rico en ons, mooi over de dijk langs de Hollandse IJssel van Krimpen a/d IJssel naar Gouda.
Aangekomen bij Martine en Stefan mocht Rico meteen op onderzoek. Het eerste waar hij meteen bezit van nam, was de door Stefan en Martine gemaakte, prachtige, krabpaal met Rico zijn eigen naam erop. Daarna naar de kattenbak boven, zodat hij wist waar die staat. Ook hier weer een mooi kunstwerk gemaakt door Stefan en Martine, met Rico zijn eigen naam erop. Al snel vond hij zijn weg weer naar beneden en ging hij op onderzoek, waarbij hij iedereen regelmatig van kopjes en kroeltjes voorzag. Ook hij zal ontzettend verwend worden. Zaterdag avond hoorde we van Martine dat hij al helemaal, tot het plafond, in de krabpaal geklommen is… de boef!!
Rico
Toen we uit Gouda wegreden had ik toch even een moeilijk momentje… je hebt tenslotte 13 weken deze ventjes met liefde en plezier opgevoed. De wetenschap dat ze allebei goed terecht zijn gekomen en we ze nog altijd kunnen volgen via Facebook of er nog eens een keertje op bezoek kunnen gaan, zorgde ervoor dat het slechts bij een momentje bleef en overging in een heerlijk gevoel van “het is goed zo!”.
Foto’s en teksten: eigendom en copyright Cattery Cherished.
Cattery Cherished 
